Dag 2: Portugalete – Castro Urdiales – 27km

Na een goede nacht (iedereen lag er om 09:00 in) opgestaan om zes, genoten van een donut en een bak instantkoffie waarna ik om zeven als eerste vertrokken ben. Vandaag veel autoweg met daarbij ook weer veel klimmen.

Het eerste deel van 10km was op naar de kust (Pobena) waar je kunt genieten van prachtige blikken op de kustlijn en de oceaan…mooi!

Op een gegeven moment krijg je de keuze voor binnenland of kustroute en vandaag kozen er veel de kustroute. Helaas bestaat deze route vooral uit geasfalteerde weg MAAR is wel 7km korter EN geeft weer mooie uitzichten over de kust. Van daaruit kom je in Munio uit en is het nog een kort klimmetje voor je Castro zelf bereikt… wat vandaag 1 langgerekte bende van feestende Spanjolen lijkt te zijn… elk tafeltje/stoeltje was (en is nu ik dit schrijf) bezet.

Om 13:30 kwam ik aan in Castro en al snel ontmoette ik een Sloveense die ik toevallig twee dagen geleden bij het hostel had getroffen. Daarmee gebabbeld en uiteindelijk ook samen gegeten waarna zij nog 10km verder wilde stappen, ze was namelijk vanochtend in Pobena gestart en niet in Portugalete.

Net toevallig nog een schot tegengekomen die er helemaal doorheen zat en zich een taxi ging regelen. Dat soort dingen hoor je toch veel, mensen die toch anders dan lopend op hun bestemming zien te komen.

Eerlijk is eerlijk: het is best zwaar. Het is niet te vergelijken met de Portuguese en al helemaal niet met het platte Nederland.

Morgen gaat de reis naar Laredo, een afstand van 33km waar in niet vals gespeeld kan worden EN voor het bereiken van Laredo een forse klim zit.

Voor nu zijn m’n voetjes (en de rest) moe en ga ik me zometeen eens lekker languit liggen… op naar de volgende dag!


Reacties

4 reacties op “Dag 2: Portugalete – Castro Urdiales – 27km”

  1. Peter avatar

    Vol houden en vooral genieten

    1. Wielke avatar

      Ow ik ga er voor! Alleen kijken of ik de afstanden niet beter kan verdelen… 35km os bloody far hier! 🤣

  2. Rogier avatar

    Zo stevig begin al 🙂 maar vooral genieten.

    1. Wielke avatar

      Ja het pelgrimsgevoel begint nu wel echt te komen. Morgen op de bonnefooi naar Guemes, geen reserveringen of niks. Kom nu al een paar dagen steeds dezelfde mensen tegen en dat is wel erg gezellig. Iedereen met een eigen rede om een camino te doen, iedereen een eigen verhaal en iedereen even amicaal.

Laat een reactie achter bij WielkeReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.